wtorek, 11 listopada 2014

Time to go... Paris Paris

Męczyła, męczyła i wymęczyła... czyli Asia chce du Paryża. No i pojechaliśmy - 5h w podróży wczesnym ranem, ciemno, wilki jakieś, a my przez góry do Francji. Już na 10 zameldowaliśmy się w naszym apartamą 15 min piechotą od Wieży Eiffla. Iiii ruszyliśmy... bój się nas Paryżu!
Pierwszy przystanek Wieża. Krótka kolejka do wind (godzinka) i jedziemy w górę, najpierw wagonikiem, a potem windą. A na górze - wieje, kołysze wieżą, strach się bać. Ale widoki bezcenne. Słońce wędrowało po chmurzystym niebie i rozświetlało coraz to nowe dzielnice miasta. Kilka fotek poniżej. Kolejny przystanek, Łuk Triumfalny, dzieci nadal dzielnie maszerują, poźniej Polami Elizejskimi wracamy do naszego paryskiego lokum. Na Polach Elizejskich mnóstwo turystów, szczególnie dużo Arabów, część w kolejce do Louisa Vuittona po torbiczki. Postanowiliśmy tym razem nie stać w kolejce... co się odwlecze, to nie uciecze. Przemek zerknął na kilka salonów samochodowych po drodze, żeby miał pojęcie na którą furę teraz ma zbierać. Upatrzył sobie jakiegoś Masseratti, obleci mówię mu, więc ma zbierać. Wieczorem sami (Przemek&ja) wyskoczylismy na spacero romantico - ta sama trasa, tylko już nie wleczone, ale szybkim krokiem. Wieża Eiffla wygląda pięknie nocą, na dodatek co godzinę włączana jest iluminacja i budowla migocze tysiącami światełek. Zrobiliśmy zakupy (świecące wieże dla dzieci, mocno negocjowane z "czarna kolega" bo tacy mają chyba wyłączność na nielegalną sprzedaż pamiątek pod wieżą - a swoją drogą to polskość chyba mamy wypisaną na twarzach, bo od razu pytali: Polska?), zjedliśmy naleśniki z nutellą (a raczej nutellę z naleśnikami), powłóczyliśmy się po Champs Elissee i już było baardzo późno. A poranek rozpoczęliśmy spacerem obok muzeów d'Orsay, Luwr, potem oglądnęliśmy Sorbonę (Zuzia mówi, że przyjedzie tu na studia) oraz Panteon. Kolejnym przystankiem była katedra Notre Dame. Niestety dzieciom nie udało się znaleźć dzwonnika Quasimodo, ale za to znalazły mały plac zabaw zaraz przy katedrze. Popołudniem dotarliśmy do centrum Pompidou i zaczynało się robić późnawo... nie starczyło czasu na Montmartre, więc będziemy musieli tam wrócić kiedyś. Wieczorem Przemek zabrał dzieci i Mamę na wycieczkę Paris by night. Kacperek najpierw nie chciał iść (wolał oglądać bajke na tablecie) ale w końcu dał się przekonać i nie żałował. Migająca wieża Eiffla bardzo sie wszystkim podobała, a do tego jakaś ekipa tancerzy z Czarnego Lądu tańczyła breaka i robiła show wyciągając skośnookiego turystę z tłumu do pokazu i robiąc z niego przysłowiowego "tata wariata".
Ostatniego dnia miało padać... no i padało, więc nasza grupa podzieliła się na 2 obozy - Mama, Hania i Asia - zwiedzały Luwr, a Zuzia, Kacper i Przemek - Muzeum Historii Naturalnej. Efektem jest sesja Hani z Mona Lizą. Dzieciakom również podobały się dinozaury, zwierzaki i szkielety w Muzeum, więc wszyscy zadowoleni. Ale baaardzo zmęczeni. I tak dzieci (wszystkie 3) były bardzo dzielne, nas nogi bolały, a co dopiero ich. Wróciliśmy późną nocą, z przygodami do "naszego" Nojszatel, ale warto było. Wycieczkę będziemy pamiętać bardzo długo.

Zuzia i Pałac Inwalidów przy którym mieszkaliśmy.

Pierwsze widoki na Wieżę Eiffla



Hania jeszcze nie wie, że czeka ją dłuugi spacer

Pod Wieżą

I jeszcze raz

Widoki z góry







Trochę wiało i czubek wieży się chwiał




Łuk Triumfalny familijnie

I małżeńsko

Paris by night




W czasie nocnego spaceru przekąska była konieczna

Na Polach Elizejskich


Kolejny dzień przed nami... znacie tego modela?

Widok na Luwr

Mosty na Sekwanie. Na tym właśnie znajdują się kłódki symbolizujące nierozerwalne związki. W Kraku też taki mamy:/



 Sorbona

Pomimo długich wędrówek, Hania nie traciła humoru

Widok na katedrę Notre Dame

Plac zabaw obok katedry

Rozeta robiła duże wrażenie





Luwr wita nas

Aż się chce skakać z radości, że tu jesteśmy!

3 w jednym, dla spostrzegawczych



Paryski zachód słońca





Wycieczka nocna numer 2 - Przemek, Mama i dzieci



Dzień trzeci - zwiedzanie Luwru i Muzeum Historii Naturalnej


Rekiny, ryby piły i inne morskie zwierzaki nie są straszne Zuzi i Kacperkowi

Ha, nie ugryzie, no nie?

Mamut jakby płakał


Szkielety zafascynowały Kacperka

Szczególnie ten:)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz